Nakon što su ukrali njeno istraživanje, Votson i Krik nikada nisu pomenuli Rozalind niti njen rad u svojim govorima po prijemu Nobelove nagrade, niti su joj se ikada zahvalili. Votson ju je opisivao kao „nesposobnu da predstavi rezultate svog rada“, i savetovao joj da se bolje šminka i oblači.